Bedrijven geven langdurig zieken vaker op dan ze weer aan het werk te helpen - Reactie Wim Van der Donckt (N-VA)

Bedrijven geven langdurig zieken vaker op dan ze weer aan het werk te helpen, zo meldt De Standaard op haar voorpagina. De kritiek van Kamerlid Wim Van der Donckt (N-VA) op de hervormingen van minister van Werk Dermagne (PS) is scherp: “De euforie van de minister is misplaatst. De maatregelen van Dermagne hebben het aantal re-integratietrajecten duidelijk niet doen toenemen. Ondertussen wordt geen werk gemaakt van echte hervormingen.”

Hij betwijfelt sterk of het besluit van minister Dermagne om medische ontslagen los te koppelen van re-integratietrajecten, met een wachtperiode van negen maanden, veel langdurig zieken terug aan het werk heeft geholpen.  Langdurig zieken kunnen nog steeds worden ontslagen wegens medische overmacht, maar nu blijven ze negen maanden vastzitten aan een arbeidscontract zonder dat werkgevers verplicht zijn re-integratiemogelijkheden te onderzoeken. Van der Donckt benadrukt dat het niet snel genoeg ingrijpen om langdurig zieken aan het werk te krijgen, de stap naar werk voor de zieken veel groter maakt.  Hij noemt het informeren van zieke werknemers na vier weken 'vrijblijvend' als een louter symbolische maatregel. “Het optimisme van Dermagne is dan ook ongepast”, zegt Van der Donckt, “Omdat de huidige aanpak eerder een barrière opwerpt dan werkhervatting stimuleert.”

De N-VA pleit voor fundamentele hervormingen in het arbeidsrecht en stelt voor om vanaf dag één de drempel naar werk te verlagen. Het vervangen van het traditionele ziekte-attest door een geschiktheidsattest, waarin de huisarts samen met de werknemer beschrijft wat nog mogelijk is tijdens ziekte, wordt voorgesteld als een effectieve aanpak. Bovendien wil de N-VA werkgevers vanaf dag één de mogelijkheid geven om een re-integratietraject op te starten.

Voor de N-VA beperkt re-integratie zich niet tot de oude werkgever, maar strekt het zich uit tot andere mogelijkheden, mits er een versoepeling van de regelgeving op terbeschikkingstelling van werknemers plaatsvindt. Daarnaast wordt benadrukt dat arbeidscontracten niet zijn aangepast aan langdurig zieken. De invoering van 'arbeidsintegratiejobs', waarbij langdurig zieke werknemers maximaal halftijds kunnen werken en hun uitkering behouden gedurende twee jaar, terwijl werkgevers alleen de gepresteerde uren betalen zonder opzegvergoeding bij herval, wordt voorgesteld als een concreet middel om de drempels naar tewerkstelling daadwerkelijk weg te nemen voor deze doelgroep.