Vivaldi is verlamd door tweestrijd koopkracht

De drie vakbonden, ACV, ABVV en ACLVB, voeren een nationale actie voor meer koopkracht. De vakbonden eisen nog eens ondubbelzinnig de afschaffing van de loonnormwet. “De premier zit zo met een politieke staking en bevindt zich middenin een politieke tweestrijd. In een context waarbij duurzame hervormingen het nog maar eens afleggen tegen een koopkrachtpolitiek op de korte termijn”, reageren Kamerleden Wim Van der Donckt en Björn Anseeuw.

Premier De Croo zit geprangd tussen de bonden die extra inspanningen vragen boven op de automatische indexering, en de werkgeversorganisaties die zelfs een indexsprong op tafel leggen. De premier moet op zoek naar een (tussen)oplossing, een aartsmoeilijke opdracht nu zijn grootste coalitiepartner PS uitdrukkelijk aanwezig is op de betoging.

Koopkrachtbescherming?

De premier beweert in een reactie dat ons land op gebied van koopkracht beter beschermd is dan in om het even welk ander land van de eurozone. “Dat geldt zeker voor de langdurig werklozen maar helemaal niet voor de mensen die wel werken tegen een laag loon,” aldus Björn Anseeuw. “De regering-De Croo verhoogde namelijk wel de werkloosheidsuitkeringen met 8 procent boven op de indexeringen. Maar de lage lonen volgden niet. Ik begrijp de kwaadheid bij de werkende klasse in dit land dus maar al te goed.” Experten zijn het ook niet allemaal eens of de regering-De Croo wel zo’n effectieve maatregelen in deze heeft genomen, zeker gezien de desastreuze situatie van de Belgische overheidsfinanciën.

Hemeltergend

De loonnorm vrijwaart het huidig indexmechanisme van lonen en wedden, waardoor de brutolonen veel sterker stijgen dan in de buurlanden. Onze loonhandicap (verschil ten opzichte van buurlanden) loopt dus snel op, maar de werknemer ontvangt slechts een derde netto van wat de index kost aan werkgevers. Dat is hemeltergend. De belastingdruk op arbeid moet omlaag, terwijl ze onder de regering-De Croo opnieuw stijgt.

Impotentie Vivaldi totaal

“Terwijl de vakbonden zich fixeren op de koopkracht op korte termijn blijft vreemd genoeg de aandacht voor structurele hervormingen – in de arbeidsmarkt en de pensioenen – ook op een dag als vandaag zeer beperkt. Een gelijkaardige tunnelkoopkrachtfixatie is al enige tijd waar te nemen bij PS-voorzitter Paul Magnette, die onder druk staat van de uiterst linkse PVDA/PTB. Nochtans ligt net in die hervorming, het grootste vooruitzicht om de koopkracht werkelijk duurzaam te versterken. Het bewijst dat de impotentie van de regering-Vivaldi totaal is”, besluit Van der Donckt.